GJH 11: Euskadin hiri eta komunitate jasangarriak eraikitzen dituzten emakumeak

Euskadiko emakumeek, batez ere guraso bakarreko etxeetan bizi direnek, zailtasun handiagoak dituzte etxebizitza eskuragarria lortzeko. Datuek erakusten dutenez, emakumeek diru-sarreren % 40 bideratzen dute alokairura, eta beren ongizatearen beste alderdi batzuetarako baliabideak mugatzen dituzte.

Euskadiko emakumeen % 60 inguru ez dago seguru espazio publiko batzuetan, batez ere gaueko ordutegietan. Segurtasun faltak emakumeen mugikortasuna murrizten du eta hiri-ingurune irisgarri eta seguruez gozatzeko eskubidea mugatzen du.

Emakumeek gizonek baino gehiago erabiltzen dute garraio publikoa, baina garraio-zerbitzu eraginkor eta seguruetarako sarbidea ez da beti berdintasunezkoa. Segurtasunik ezak eta lotura egokirik ezak eragiten diote mugikortasunari, emakumeen enpleguak nagusi diren eremuetan.

Euskadiko hiri eta erkidegoak benetan jasangarriak eta inklusiboak izan daitezen, funtsezkoa da emakumeek etxebizitza eskuragarriak eta seguruak eskuratzeko aukera hobetzea, eta espazio publikoetan segurtasuna bermatzea. Gainera, emakumeentzako mugikortasun eraginkor eta seguruak haien autonomiari eta ongizateari laguntzen die, pertsona guztiak duintasunez eta mugarik gabe bizitzeko aukera ematen duten hiriak sustatuz.